Andrew Niemeijer – ‘Daarmee haal ik ook de maatschappij de les in en vice versa’

De maatschappij in de les en vice versa
‘Bij Fast Lane English zoek ik de randen op van waar het vak Engels, het burgerschap en politiek engagement van leerlingen raakt, en dat is dus ook precies waar mijn promotieonderzoek betrekking op heeft. Wat ik dus probeer te doen en wat ik bijvoorbeeld net tegen mijn leerlingen zei, is het volgende: “Wij zijn nu bezig met een toneelstuk waarin oorlog en holocaust voorkomen. Heeft dit iets te maken met de opkomst van Geert Wilders? Heeft dit wat te maken met de xenofobie in Europa? Ik heb geen politieke mening voor jullie. Jullie moeten een mening formuleren. Wat zegt kunst over dit soort onderwijs? Wat vinden jullie daarvan?” Nou, dat is letterlijk hoofdstuk 3 van mijn proefschrift en dat vind ik echt maatschappelijk waardevol. Ik combineer de inhoud van mijn onderzoek met mijn lessen. Daarmee haal ik ook de maatschappij de les in en vice versa.’ Lesgeven en promotieonderzoek doen, zorgt voor meer feeling met de maatschappij door óók met een been in de wereld buiten de school te staan.

Actuele kennis en authenticiteit
Andrew legt uit dat wat hem betreft combineren niet in de laatste plaats ook erg waardevol is voor de persoonlijke ontwikkeling van de docent. ‘Ik ben zóveel gegroeid sinds 5 jaar geleden. Ik heb door mijn promotieonderzoek zóveel meer ingangen dan ik eerst had. Wanneer ik alleen les zou geven, zou ik bij dezelfde kennis blijven. Het werken aan mijn promotieonderzoek is een manier om mij bij te scholen. Hoe meer je meeneemt, hoe authentieker je in je werk staat. Authenticiteit is sowieso super belangrijk voor de klas maar misschien is het overal wel zo. Ik denk dat iedereen het meest gelukkig is wanneer hij het in zijn werk ook naar zijn zin heeft en dat dit ook veel te maken heeft met wie je bent.’

Water bij de wijn doen
Mensen die ervoor kiezen om het onderwijs te combineren met werk daarbuiten, zijn volgens Andrew vaak consciëntieuze types. ‘Anders maak je niet zomaar zo’n keuze. Je maakt het namelijk alleen maar moeilijker voor jezelf door hiermee te beginnen.’ Wanneer je op meerdere plekken tegelijk werkt, vraagt dit best wat van je omgeving. ‘Het lastigste vind ik dat ik niet precies weet wie er water bij de wijn moet doen. Tegelijkertijd, moet je ook zelf leren niet overal de perfectionist te zijn en om wat gas terug te nemen soms. Dat betekent ook: “vertrouw er maar op dat je daar niet bij die vergadering hoeft te zijn als het om die leerling gaat en dat je nog steeds een goede docent bent als je die les mist”. Of, zoals mijn promotor vorige week nog zei toen ik ergens niet kon komen: “je bent deze week al een goed genoeg promovendus geweest”. Dat had ik toch nodig om te horen.’

Met één voet in de maatschappij
Een cultuur van professioneel hybride docentschap is iets waarvan Andrew verwacht dat het vanzelf zal ontstaan wanneer ‘gewoon’ genoeg mensen het doen. Daarbij ligt de eerste stap volgens hem bij het individu zelf. ‘Ik denk niet dat je mensen kan verplichten. Sowieso, geloof ik daar niet zo in. Mensen moeten echt doen wat ze zelf willen maar ik vind hybride werken zo’n verrijking voor scholen en universiteiten. Maar, ook voor mensen die ik ken, die hun interesses willen verrijken en dat zijn er best wel veel hoor in het onderwijs. Onderwijs is best goed te combineren en daarom denk ik dat onderwijs in ieder geval veel meer gecombineerd zou moeten worden met werk daarbuiten. Dat ieder vakgebied ook met één voet in de maatschappij staat. Dat is precies wat we nodig hebben, denk ik, voor scholen en voor de toekomst. Eigenlijk is dát wat we bedoelen met Onderwijs 2032 en 21st century skills.’

Bron: Hybride docent