Ik werk in het:
Voorgezet onderwijs
Monique Wiaterek is docent levensbeschouwing. Ze is daarnaast ondersteuningscoördinator voor de havo.
Ik werk al bijna 25 jaar in het onderwijs, op diverse scholen. Sinds 2002 ben ik docent levensbeschouwing op het Cambreur College in Dongen. Ik ben ook ondersteuningscoördinator voor de havo-afdeling. Daarvoor heb ik veel contact met de gemeente, over hoe we jongeren die vastlopen het beste kunnen ondersteunen. Het gaat dan over mentale gezondheid en preventieve jeugdzorg.
Handvat
Ik ben het onderwijs ingegaan naar aanleiding van een stage in een gevangenis, waar ik werkte met een groep mannen van 18 tot 25 jaar. In gesprekken kwam ik erachter dat zij vastliepen tussen hun tiende en veertiende jaar. Ik wilde daarom op een andere plek zitten, om te voorkomen dat jongeren vastlopen.
Het mooie aan lesgeven is dat je met kinderen op pad kunt in een fase van hun leven waarin ze heel erg zoekende zijn: Wie ben ik? Wie is de ander? Hoe moet ik omgaan met de ander en wat brengt de samenleving mij? Hoe denk ik daarover? Je kunt antwoorden vanuit allerlei ideologieën of godsdiensten, maar ik vind het ook belangrijk om de kinderen mee te nemen en een handvat te geven. Het leven is vaak mooi en vreugdevol, maar kent ook tegenslagen. Ik hoop dat als het even niet goed gaat, ze dan een houvast hebben.
"Als ondersteuningscoördinator van de havo werk ik samen met allerlei organisaties, zoals schoolmaatschappelijk werk, de GGD en de GGZ. We zorgen dat er een netwerk komt om de leerling heen of het gezin waar de leerling bij hoort."
Counselor
Nadat ik een aantal jaren voor de klas had gestaan, ontdekte ik dat ook leerlingen sociaal-emotioneel in de knoop raakten. Daar werd ik erg door geraakt, want ik wil er zijn voor de leerlingen. Om te kunnen zorgen dat ze een soort welbevinden ervaren in hun leven ben ik counselor geworden. Daarvoor heb ik in 2005 de opleiding aan de Nederlandse Academie voor Psychotherapie afgerond. Ik ben gaan werken als persoonlijk begeleider van kinderen met grotere problematiek, zeg maar de voormalige rugzakleerlingen. Van daaruit ben ik in het ondersteuningsteam gekomen en heb ik mijn werk steeds een beetje uitgebreid.
Netwerken
Als ondersteuningscoördinator van de havo werk ik samen met allerlei organisaties, zoals schoolmaatschappelijk werk, de GGD en de GGZ. We zorgen dat er een netwerk komt om de leerling heen of het gezin waar de leerling bij hoort. Ik heb daardoor de mensen die ik nodig heb om de ondersteuning vorm te geven op school beter leren kennen. En ook mijn expertise is door dit werk toegenomen. Ik heb veel te maken met protocollen en procedures. Het is fijn om mensen om je heen te hebben die daar net wat meer kaas van hebben gegeten.
Voor het werk dat ik nu doe, moet je vooral een teamplayer en een netwerker zijn. En je moet je heel goed kunnen verplaatsen in de mensen waarvan je iets gedaan moet krijgen. Je moet soms heel vasthoudend zijn. Het is dan van belang dat je geen drammer wordt, maar het met humor blijft doen.
Innerlijke motivatie
Ik heb weleens gedacht of ik niet schoolpsycholoog of orthopedagoog moest worden. Dat heb ik onderzocht, maar ik kwam tot de conclusie dat ik me meer op de organisatorische kant van ondersteuning wilde ontwikkelen. Ik denk dat je daar meer kunt bereiken. Dat was ook de reden waarom ik meer met de gemeente ben gaan samenwerken en mezelf op het gebied van beleid ben gaan ontwikkelen.
Ik ben inmiddels ook lid van het adviesteam van het samenwerkingsverband en van de regiegroep onderwijs, gemeente en zorg van de gemeente Tilburg. Ik doe dat om ervoor te zorgen dat wat leerlingen nodig hebben, ook georganiseerd kan worden. Ik wil daar invloed op hebben.
Ik werk heel erg vanuit mijn innerlijke motivatie om anderen te helpen. Dat wordt ook ingegeven door de studie die ik heb gedaan, theologie en levensbeschouwing. Het mooie van het werk dat ik doe, is dat ik mensen tools geef om een ander te helpen. Daarom wil ik ook op het beleid zitten: om het mogelijk te maken voor een docent om ruimte te geven, in plaats van alleen maar te jagen op een resultaat. Een leerling is meer dan een cijfertje.
"Als je zelf iets gaat leren, weet je weer hoe het is om in een bank zitten en te luisteren naar iemand anders. Maar het verbreedt ook je blik op mens-zijn."
Organisch
Het vergroten van mijn bereik en het doorgroeien in mijn ontwikkeling is heel organisch gegaan. Ik kwam op een bepaald punt en dan diende zich gewoon wat aan. Ik ben geen carrièreplanner. Misschien moet je dat ook minder doen en meer werken vanuit je passie. Ik denk dat dan de dingen vanzelf op je pad komen.
Startende docenten adviseer ik echt van harte om niet alleen als docent te werken, maar ook iets daarnaast te ontwikkelen. Dan kom je dichterbij een leerling te staan. Als je zelf iets gaat leren, weet je weer hoe het is om in een bank zitten en te luisteren naar iemand anders. Maar het verbreedt ook je blik op mens-zijn. En ik denk dat voor lesgeven heel erg belangrijk is wie jij als mens bent. Je leeft op een bepaalde manier voor.”
Heb je inspiratie, kennis en tips nodig? Kijk dan hier.