Ik werk in het:
Voorgezet onderwijs
Lea Bremmers – ‘In het onderwijs moet je durven om je ideeën waar te maken’
Mijn eigen schooltijd heeft mij gevormd tot de docent die ik ben, en misschien ook wel als leidinggevende. Op de basisschool deed ik heel erg mijn best, maar het kwam er niet uit: ik kreeg praktijkonderwijs en misschien mavo als advies. Uiteindelijk ben ik wel naar de mavo gegaan. In de vierde heeft de school mij laten testen. Wat bleek? Ik was een slimme meid, maar wel erg dyslectisch. Er zat dus veel in, alleen door de dyslexie kwam het er niet uit. Vanaf dat moment werd alles makkelijker, ik had meer vertrouwen. Nu ik op het vmbo lesgeef is dat ook mijn insteek: goed kijken naar de leerlingen. Komt eruit wat erin zit? Zijn het – om wat voor reden dan ook – onderpresteerders?
Na de havo ben ik pabo gaan doen. De keuze voor onderwijs was geen bewuste, ik wilde graag met mensen werken. Misschien dat de zorg toen ook een optie had kunnen zijn. Toen ik een paar keer voor de klas had gestaan, was ik verkocht en wist ik dat ik dat wilde. Na twee jaar pabo ben ik kleine klusjes gaan doen in het vmbo, en na de pabo ook daar gaan lesgeven. Dat kon toen nog met een bevoegdheid voor primair onderwijs. Hierna heb ik gesolliciteerd bij de Rebound, een project voor leerlingen die niet in de reguliere setting te handhaven zijn. Daar heb ik mijn diploma voor het voortgezet onderwijs gehaald, met een gedragsspecialisatie. Dat heb ik bewust gedaan, ik wil weten wat vmbo-leerlingen nodig hebben en hoe ik hen kon helpen.
Ik zoek in mijn werk nieuwe uitdagingen, nieuwe wegen om te bewandelen. Dingen doen waar ik enthousiast van word. In het onderwijs moet je durven, je moet laten zien wanneer je iets wilt. Mijn idee was om een aparte klas te maken voor vmbo-leerlingen met gedragsmatige of leerproblemen. Sommigen daarvan hebben twee of meer stoornissen. In het reguliere onderwijs lukt het hen niet. Dus heb ik een plan geschreven voor zo’n klas, met de naam Tech+. Dat plan heb ik aan mijn teamleider gegeven, het is door de directie besproken en ik kon beginnen. Ze hadden alle vertrouwen: we weten dat je het kunt, dus ga het maar doen.Vorig jaar zijn we een pilotgroep begonnen, in leerjaar 3. Het doel is dat zij uitstromen met een diploma, naar mbo of mavo/TL. Omdat het goed loopt willen wij gaan proberen dit traject uit te breiden naar leerjaar 1 en 2.
"In het onderwijs moet je durven, je moet laten zien wanneer je iets wilt."
Het is heel bijzonder om mee te maken: hoe mooi is het om deze leerlingen te helpen, om te zorgen dat zij hun doelen halen, dat ze zich ontwikkelen. Het is superleuk om te doen. Dit is ook iets wat bij mij past, ik zoek de uitdaging, de moeilijke weg. Dat zit hem niet alleen in het lesgeven aan deze jongens, maar ook in het opzetten van het traject. Bijvoorbeeld om de juiste docenten erbij te halen: het lesgeven is belangrijk, maar de omgang, het pedagogisch handelen, en hierdoor je doel te bereiken met de leerlingen is het belangrijkste. Het gaat heel erg om de relatie en het vertrouwen.
Mijn eerste ambitie is om de Tech+-groepen te coördineren, en dan ook minder les te gaan geven. Ik zie me zelf als een leidinggevende, omdat ik mijn ambities wil volgen, wil leren en groeien. Maar ook om nieuwe projecten en activiteiten op te zetten, en daarvoor mensen meekrijgen. Mijn school stimuleert me zeker in die ontwikkeling, ze geven me ruimte en vrijheid.